Non-verbale communicatie 

Non-verbale communicatie komt voor een groot deel voort uit balans herstellende acties van ons lichaam, nadat er om een of andere reden een opkomende emoties niet geuit worden. Het niet uiten van emoties lijdt tot onbalans in ons lichaam, doordat ons lichaam balans nastreeft zal ons lichaam actie ondernemen, onbewust voor ons, om balans te herstellen. Uit onderzoek blijkt de een gemiddeld persoon 1% van de waarnemingen geen lading heeft, 99% geeft meer of minder onbalans in het lichaam. We zijn dus onbewust best druk onbalans te herstellen. Er zijn drie soorten non-verbale communicatie.

- Dynamische non-verbale communicatie, Kortdurend gedrag dat je alleen goed kunt duiden als je het in patroon herkent. Eén keer met je ogen rollen zegt weinig, maar als het telkens gebeurt, zegt het veel.

het
- Statisch/dynamische non-verbale communicatie, Ingegroeid gedrag dat een vast onderdeel is geworden van hoe iemand zich beweegt. Denk aan iemands loopje, een nervositeitstik of typische armbeweging.

- Statische non-verbale communicatie, Deze zie je letterlijk in het gezicht: lijnen en verdikkingen die zijn ontstaan door vaak herhaalde spierbewegingen. Ze vertellen je iets over het dominante ‘mens-type’ van iemand.

Deze lijnen en verdikkingen ontstaan door de balans herstellende acties. Deze acties worden zo vaak gedaan dat de bijbehorende spieren van de actie onbewust getraind worden. Getrainde spieren worden iets korter de naast liggende huid kan niet krimpen en kan daarom twee dingen doen. Naar buiten gaan met als resultaat de vorming van een verdikking, de andere optie is naar binnengaan met als resultaat de vorming van een lijn.

Iedereen heeft zijn eigen manier om innerlijke spanning te reguleren. Die unieke 'balansherstellende' acties leiden tot karakteristieke sporen in het gezicht. Als je weet waar je op moet letten, kun je herkennen of iemand vooral doet (aanvoerder),  voelt (broeder) of denkt(controller). Dat inzicht helpt enorm in het contact:

- je stemt je communicatie beter af op de ander.door je.

- je begrijpt gedrag en vragen in de juiste context.

- je reageert neutraler en professioneler, zelfs bij weerstand.

- je herkent makkelijker wanneer iemand de waarheid verdraait.

Hier een kleine oefening: wat zien we hier en wat betekent het?

We zien hier statische non-verbale communicatie. Het optrekken van de wenkbrauwen is zo vaak gebeurt dat ze niet meer zakken, de lijnen erboven bevestigen dat de spieren getraind zijn. Dit is kenmerk van wantrouwen naar de omgeving en zien we veel bij het type controller. Had je het goed?

Geert Hommes, mei 2025

LIEG MAAR RAAK – JE LICHAAM GEEFT HET ANTWOORD 

Al is de leugen nog zo snel, je non-verbale communicatie vertelt de waarheid wel.
Naast waarheidsgetrouwe informatie wordt er regelmatig wat ‘extra’s’ vertelt. Wees gerust, je kunt dit herkennen.

Als iemand niet de hele waarheid spreekt, ontstaat er lichamelijke onbalans. Elk lichaam streeft balans na, dit is een natuurlijk proces. Onbalans in het lichaam wordt – onbewust - middels non-verbale communicatie herstelt. De druk om onbalans in je lichaam te herstellen is hoog en niet te onderdrukken. Non-verbaal laat je lichaam dit proces zien en komt de waarheid aan het licht…
HOE WEET JE OF IEMAND WEL OF NIET DE WAARHEID VERTELT?

4 NON-VERBALE RICHTLIJNEN •

1. Volg je intuïtie .Je eigen intuïtie volgen is essentieel, je voelt het gewoon.

2. Maak gebruik van stilte. Na iemands uitspraak laat je stilte vallen. Zit er lading op het vertelde, dan wil de persoon je graag overtuigen en valt in herhaling. Soms herhaaldelijk. 

3. Voel de onrust en onzekerheid. Iemand die liegt, gaat zich onzekerder gedragen. Hij of zij heeft immers iets te verbergen. De onrust zal na verloop van tijd alleen maar toenemen.

4. Signaleer langzaam knipperen en herhaal de vraag. Na een uitspraak met halve waarheden knippert de persoon binnen enkele seconden langzamer dan normaal. Dat dit een keer gebeurt, is niet zo relevant, de kans op toeval bestaat. Echter, dynamische non-verbale communicatie zorgt voor herhaling. Herhaal de vraag in andere woorden. Vind het langzaam knipperen wederom plaats, neemt de kans toe dat niet de hele waarheid wordt gesproken. Zekerheid biedt het langzaam knipperen niet. De kans op toeval bestaat nog steeds.

Hoe hoger de consequentie voor de persoon als de leugen uitkomt, hoe zichtbaarder en duidelijker een of meer van de 4 richtlijnen zijn. Hebben we te maken met een psychopaat, dan wordt het lastiger. Deze ervaart namelijk geen empathie op het vertelde. Het voelt als waarheid en als zodanig vindt er geen onbalans in het lichaam plaats. Onbalans die er niet is, hoeft niet te worden hersteld. Non-verbale communicatie vindt niet plaats.

VOORBEELD IN HET DAGELIJKSE LEVEN

Stel, u heeft een maandelijks voortgangsgesprek met een projectleider binnen uw bedrijf. Tijdens het gesprek komt het lopende project op tafel. Op uw vraag hoe het daarmee gaat, krijgt u het antwoord “gaat goed”. Echter, de projectleider knippert na “gaat goed” iets langzamer.  U neemt dit waar en vraagt “dus het project ligt op schema?”. De projectleider zegt “ja” en knippert wederom langzamer na dit antwoord.
De kans neemt toe dat er iets aan de hand is. U stelt dezelfde vraag nog eens, in andere woorden. Je vraagt “kun je nog ondersteuning gebruiken bij het project?”. “Nee, alles gaat goed” is het antwoord. Weer neemt u het langzamere knipperen waar.
De waarschijnlijkheid dat er iets met het project aan de hand is, ligt rond de 98%. Nu is het aan u wat u hiermee doet.

Let wel: Bij herhaling van de vraag is het essentieel niet driemaal dezelfde woorden te gebruiken. Dit zou tot irritatie en ongeloof bij de ontvanger kunnen leiden. Verpak ze in een ander jasje. Wel dienen de vragen over hetzelfde onderwerp te gaan zoals hierboven beschreven in het voortgangsgesprek. Succes!

Geert Hommes, mei 2025.

* * * * *

INHOUD MEETS EGO

 LAAT HET HAANTJE, HAANTJE ZIJN

Over de inhoud van de meeting, eind februari dit jaar, tussen Volodymyr Zelensky & Donald Trump is volop geëlaboreerd. Daarover is reeds genoeg gezegd. Echter, het onderwerp dat ons allen onbewust bezighoudt, is het non-verbale gedrag tussen de twee presidenten. Wat gebeurt er onuitgesproken? Wat zien we, wat we niet horen?

Het allereerste dat opvalt, is hoe onspannen (het tegenovergestelde van ontspannen) en krampachtig beide heren op het puntje van de stoel zitten. Zeer alert en klaar voor de aanval, inhoud gaat ego ontmoeten.
Kijken we iets verder, dan zien we dat Zelensky minachting in zijn gezicht aan Trump laat zien. Dat is op zijn zachts gezegd niet zo handig. Tijdens een belangrijk gesprek is het raadzaam om bewust je houding en mimiek onder controle te houden. De ander, in dit geval Trump, voelt bewust of onbewust de minachting en reageert hierop. In dit geval is het olie op het vuur van Trump die vol overgave het gevecht aangaat. Het gesprek gaat nu niet meer over inhoud maar over ego. Wie is de baas?

Verder op tijdens het gesprek, oftewel gevecht, wordt de druk voor Zelensky zo hoog dat hij min of meer bezwijkt onder de druk en in trance gaat. Hij sluit zich als het ware af. Zou er al sprake zijn geweest van een gesprek dan is dat nu ten einde.

Mijn advies. Heeft u een gesprek met een haantje, blijf dan uit het gevecht en laat het haantje, haantje zijn. Neem je eigen ruimte in door bij jezelf te blijven en je bewust te zijn van je emotie. Let wel…wordt geen watje.

Hoe meer je het gesprek bekijkt des temeer je de minachting waarneemt. Zelenski komt niet gepast gekleed misschien kinderachtig maar hij heeft niet de moeite genomen zich passend te kleden. Dat de andere partij de minachting ziet en of voelt is duidelijk uit Vance zijn opmerking over de kleding. Toen ik dat voor het eerst hoorde dacht ik hou op laat hem echter nu zie ik dat als duidelijk bewust teken van minachting. Was hij het gesprek met respect ingegaan had hij meer respect terugkregen en dus veel beter gesprek en resultaat.

Geert Hommes, maart 2025.